De Light Challenge heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld tot een toonaangevende ontwerpwedstrijd, een mooi podium voor talentvolle studenten en een bron van creatieve ideeën. De vierde editie was een prooi voor het Team Harlingen 1, studenten van de opleiding Human Technology van het Alfa-college uit Groningen.
Enkele weken na het winnen van de Light Challenge blikken drie leden van het team terug op een bewogen jaar. Thomas Driessen, Nick Renkema en Hugo Starkenburg schuiven samen met docent Alfons Brink aan voor het interview. Frank Dokter, het vierde lid van het team dat de challenge volbracht, ontbreekt, evenals Stuart Addison, de tweede begeleidende docent. Het viertal is de kern van het winnende team dat een jaar geleden aan de Light Challenge begon. “We hebben de eerste twintig weken ook hulp gehad van Thomas Kroon en Albert Buitenhuis, maar na de zomer hebben we het met z’n vieren afgemaakt.”
Goed verhaal
“We hadden niet verwacht dat we zouden winnen, wel dat we hoge ogen zouden gooien”, antwoordt Brink desgevraagd. “We deden met het Alfa-college mee met twee teams, dat vergroot de kans natuurlijk. Maar deze jongens hebben vooral gewonnen omdat hun verhaal goed in elkaar zat.”
De opdracht van de Light Challenge 2018 was moeilijk, zeker in vergelijking met eerdere jaren. Het thema was Feel the Night, met andere woorden, de duisternis moest een rol spelen in het lichtconcept van de teams. Elk team kreeg een andere gemeente aan zich gekoppeld en dus ook een andere uitdaging. Renkema, Dokter, Driessen en Starkenburg mochten aan de slag in Harlingen: ‘Maak voor Harlingen in de stijl van de Nieuwe Willemshaven een landmark van een trafohokje’. Het deed de wenkbrauwen in eerste instantie fronsen. Want wat is in vredesnaam een trafohokje?
Wereldbol en een schip
Renkema: “De Willemshaven werd helemaal heringericht, alleen dat trafohokje kon niet weggehaald worden. De opdracht was dus om daar iets mee te doen.” Om een idee te krijgen van de mogelijkheden bracht het team eerst een bezoek aan Harlingen. “We hebben een presentatie gekregen van de gemeente. We kwamen tot het inzicht dat we niet per se een landmark van het trafohokje hoefden te maken. We konden er ook voor zorgen dat in de nieuwe situatie het trafohokje niet meer zou opvallen.”
Wat volgde was een onderzoek naar de geschiedenis van Harlingen en een hoop brainstormsessies. “We kwamen er in het begin echt niet uit”, herinnert Renkema zich. “Uiteindelijk kwamen Hugo en ik op het idee van een wereldbol en een schip.” Het idee werd steeds verder uitgewerkt en ook het element van duisternis werd erin verwerkt. Ook werd nagedacht over de grootte van het geheel. “Het moest natuurlijk groter zijn dan het trafohokje, maar het moest ook boven de dijk uitkomen. Bovendien zou het een landmark worden, dus echt iets groots.”
Fragiel en hufterproof
Op het present event in Almere, halverwege de Light Challenge, presenteerde het team het concept voor het eerst. In tegenstelling tot veel andere teams was team Harlingen 1 al vrij ver met het concept en de jury kreeg een goed idee van wat de bedoeling was. De feedback was dus positief. “We kregen vooral opmerkingen die we zelf al hadden verwacht. Bijvoorbeeld dat het onderstel van het landmark te fragiel was, en of het wel hufterproof zou zijn.” Met behulp van Bram Visser werd gewerkt aan de constructie, een welkome aanvulling, vinden de studenten. “In eerste instantie wilden we het geheel ook laten draaien, van dat idee zijn we op basis van zijn krachtberekeningen afgestapt.”
Na de zomervakantie werkte het team verder aan het project. Was de Light Challenge in de eerste helft van het traject nog een stage-opdracht, na de zomer deden de jongens het ‘erbij’. “We hadden het wel druk”, klinkt het. De vele uren wegen echter niet op tegen de voordelen. De winst is een concreet resultaat, maar het bracht de studenten meer dan dat. “Ik heb de jongens volwassen zien worden”, zegt een trotse Alfons Brink. “Bovendien zijn ze als klas hechter geworden.” “We hebben ook veel geleerd van het samenwerken met bedrijven”, vult Nick Renkema aan. De Light Challenge heeft ze bovendien bewuster gemaakt van licht en duisternis. “Misschien onbewust, maar toch. Als ik met de hond ga wandelen op de hei dan let ik erop hoe donker het is”, vertelt Hugo Starkenburg. “En ik vraag me af waarom op sommige parkeerplaatsen alle lichten aan staan”, vult Thomas Driessen aan.
De studenten zijn vol lof over de begeleiding die ze kregen vanuit de gemeente Harlingen. “Gert de Vries en Minne Schiphof waren fantastisch. Ze gaven ons alle vrijheid. Andere teams kregen heel wat restricties opgelegd, maar in Harlingen was niks te gek.” Op voorhand leek het team de opdracht van gemeente Leeuwarden ook mooi (maak een duurzaam lichtobject in de sloepenroute), maar achteraf bezien zijn de jongens blij met de opdracht die ze kregen. Ook de gemeente Harlingen is blij met het eindresultaat. Zo blij zelfs, dat momenteel wordt onderzocht of het landmark definitief op de Nieuwe Willemshaven een plek kan krijgen. “Het zou fantastisch zijn als het er echt komt”, is de logische reactie van de teamleden.
Teamprestatie
Voor teams die aan een eventuele toekomstige Light Challenge meedoen heeft Hugo Starkenburg nog een tip: “Wees kritisch op jezelf. Op hoe je in het team staat. Kijk naar wat je zelf kunt en waar de anderen goed in zijn. Wij hebben deze wedstrijd gewonnen omdat we echt een team waren.” Wat de studenten ook geen windeieren heeft gelegd is dat ze vanuit hun opleiding Human Technology goed weten hoe ze zichzelf en hun concept moeten presenteren, vindt docent Brink. “Al vanaf het begin van de opleiding leren ze een verhaal te vertellen én over te brengen. In een wedstrijd als deze scheelt dat een hele hoop.” De presentatievaardigheden kunnen de studenten goed gebruiken als ze hun concept voor een grote groep toehoorders gaan presenteren op evenementen in Rotterdam en Amsterdam. Het zijn voorlopig de laatste activiteiten rond de Light Challenge. Mochten andere gemeenten ook interesse hebben in een landmark uit de koker van deze studenten, dan zullen ze even moeten wachten. “We gaan ons eerst richten op onze studie. Daarna zien we wel verder.”
